Asumandı yüreği
Yıldızlar kayıyordu gözlerinde
Big bang ilk onun ruhunda alevlendi
Demek ki evren sığarmış insanın içine
Ancak bu kadar çeker kara delik
İnsan güç yetiremiyor atom altı zerreciklerine.
Her şey zıddıyla bilinir, zıddıyla sevilir
Kin, nefret, keçiye yakışsa da inat
Unutmayın ki gülü zarif kılan dikenidir
O kadar munis, o kadar naif, bir o kadar ukala
Tamam farklı farklı özellikler
Ama bu kadar şık durmaz bir insanda
Gözüpek, cesur, cüretkar
Geçmişte yaşasaydı, bugün çok farklı olurdu Amerika.
Duygusuz gibidir, katıdır ilk görünüşte
Matruşka bebekleri gibi açtıkça birer birer
Bir insanın abideleştiğini görürsünüz özünde
Kızılırmak kadar cömert, toprak kadar şefkatli
Düşmeye görsün bir insan
Hala aramızda yaşıyor Hatemi tai
Doğuştandır asalet, zarafet
Dokunmaya gör gönül teline
Nağme nağme yükselir ruhunun ince sesi.
Katlanılır olmaktan çıkardı dünya
Böylesi kişiliklerdir hayatı yaşanılır kılan
Uzak, yakın, gerçek ya da rüya
Nefes alıp veriyor olmalarıdır aslolan
Etrafınıza bakın, kaç kişi var böyle
Kolay mı ayakta tutmak
Zıtlıklar üstüne kurulu hassas bir denge
Her ne varsa insanı mükemmel kılacak
Birer birer hayat bulduğunu gördüm sende.
(Son çıkış)
Sami BağcıKayıt Tarihi : 15.7.2008 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsandan insana dedim de, belki başlık bulamadığımdandır. Birde şöyle düşünelim, asgari insani donanıma sahip bir insandan yola çıkarsak, mükemmele doğru bir hayli yürümemiz gerekiyor. Mutlaka insan olumlu donanımlara sahip olmalı, ama bir yerde kin, nefret, öfke de insani. Tam bu noktada mükemmel insan tüm bu vasıfları dengeleyebilendir. Yani, olumsuzlukları bile ehlileştirebilendir. İşte onlar özgedir, bilgedir, özeldir.
Demek ki evren sığarmış insanın içine
Ancak bu kadar çeker kara delik
İnsan güç yetiremiyor atom altı zerreciklerine.
SÜPER,
SAYGILAR SUNARIM.
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (4)