Olsun geç kal, istersen hiç gelme
Heyecan verici
Gelme ihtimalini düşünmek bile
Aynı kafedeyim sevgilim
Aynı masada oturuyorum yine
Hani şu camın kenarındaki
Pencereden gözlerim ya yolunu
Nerede kaldı diye
Yola düştü yine gözlerim
Kalabalık, insan seli sanki cadde
Siluetten ibaret benim için
Sana benzemiyor hiç birisinin yüzü
Ne de yürüyüşü
Seni kilometrelerce öteden tanırım
İnsan değilsin
Sanki bir meleğin yeryüzündeki iz düşümü.
Bir görsem döndüğünü köşeden
Kalbim duracak diye korkuyorum
Heyecandan ölürüm belki, sen gelmeden.
(Son çıkış)
Sami BağcıKayıt Tarihi : 22.12.2006 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Konuşmuşsun sanki Yüreğine sağlık
bu şiiri yaşamak,
bu
şiirleşmek
bana ne gelmesinden gelmemesinden,
beklemek,
beklenecek birinin olması
beni ilgilendiren
değil mi ya...
duru
sade
cıvıksız
pütürsüz
hoş
şiir bu
İbrahim çelikli
evet hayat sanal ve gercekligin butunudur.
omrunuz bereketli yureginiz ve kaleminiz uretken olsun.
saygilar
TÜM YORUMLAR (27)