Taunaya sabredemiyorsan hayatı nimete, vefasızlık değil mi.
Bunca yıldır insanı taunasına sabretmiş ken Kudüs,
Düşünmemek can dostum, bize vefasızlık değil mi.
Anayı aileyi ötelerin yeri, arka dönmek er vefasızlığı değil mi.
Değil mi Mekke'ye giderken, İstanbul yerine Paris'ten gitmek,
Neslimize ne zaman hakikat oldu dostum.
Bunca vakit namaz oruç okuma, Ferahlanmıyorsa gönül utansın.
Yerlere kapanmış Zikri Hakim i anan alın,
Nurlanmıyorsa seccade utansın.
Hakkın kara sevdalılarını yakmaya hazırlanıyorsa,
Cehennem utansın.
Duasını esirgiyorsa hali pir melal olmuş,
Dostum utanırım.
Kayıt Tarihi : 26.6.2020 15:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Tahsin Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/26/sbret-dostum-ve-kudus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!