Nazlı akan sularına,düşmüş sazların gölgesi.
Sazların sesinde solmuş,geçen günün öfkesi.
Zamanın hasırı olmuş gibi,aşıklarının sevgisi.
Dinlendikçe gölgende yalvarmış,yıllardan beri.
Nice fırtınalar gördün kim bilir,kışın donarken.
Kavrulmuş hep yaprakları,güneşten yanarken.
Rüzgarları üfledim,sen yalnızlığında yaşarken.
Gönlümün heyelanı oldun,aşkla hep coşarken.
Kayıt Tarihi : 11.2.2007 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!