Ya sazların telleri kopuk kemanlar kırık yada ben notaları duyamıyorum, nereye dağıldı bunca kalabalık ezbere bildiğim yüzleri gôremiyorum, anladım eskiyorum, saçların beyazlaması uzağı gôrememek sanırdım yaşlanmayı yanılmışım, tüm filmlerin acıklı sonla bitmesi müziğin içinde kemanın ağlamasını duymak, serçeyle güvercinin ekmek kavgasında kendini görebilmekmiş asıl yaşlanmak artık anladım.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 1.7.2024 19:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!