Sazların Sohbeti Şiiri - Kemal Tahir Özcan

Udunda nevaya, değsin mızrabın,
Hüseyni sesinde, beklesin biraz.
Muhayyer perdesi, olsun durağın,
Gerdaniyeyi de, eklesin biraz.

Keman yavaş yavaş, peşinden gelsin,
Bastığın perdenin, izini çalsın,
O da senin gibi, dügahta kalsın,
Son anda rastıda, yoklasın biraz.

Kanun inci gibi, nağmeler saçsın,
Yeni bir makamın, yolunu açsın,
Tambur beklemeden, sabaya geçsin,
Kirlenen ruhumu, aklasın biraz.

Muhabbet yayılsın, tamburdan neye,
Devretsin makamı, ney kemençeye,
Sazların sohbeti, aksın geceye,
Gönül musikiyi, koklasın biraz.