Şaziye Şiiri - Nebi Kılıçkaya

Bakraç bakraç yoğurt çaldım,yemedin.
Kıldan tüyden dellenirsin Şaziye...
Yüzen saray yaptım,gel otur diye,
Salıncakta sallanırsın Şaziye..

Dilin tatlı tamam,yedim ya işte..!
Her gün seviyorum dedim ya işte.
Sabah, öğlen,akşam,öptüm ya işte.
Kız,öptükçe ballanırsın Şaziye.

Çorba istedikçe yal verdin bana.
Gülizar içinde dal verdin bana.
Evlenek dedikçe,yıl verdin bana.
Fazla durma,çillenirsin Şaziye.

Bakıyorum,bakıyorum görsene.
Ellerime,ellerini sürsene.
Tokat,tekme,,yumruk,yine vursana.
Üzerime çullanırsın Şaziye.

Lale verdim sana,ısırgan ettin.
Sarmaşık gülümü,ip,urgan ettin.
Ele bülbül idim,sen karga’n ettin.
Nazlanırsan,sollanırsın Şaziye.

İsmini andıkça sırtını döndün.
Sarılmak istedim,duvara sindin.
Elimi tutmadın,fizanı sundun.
Volkan iken küllenirsin Şaziye.

İğdenin dalında,ağlarım,bakma.
Yağmur olsan gayrı,gönlüme akma.
Orda burda anma,kafama sıkma.
Resmini al,kullanırsın Şaziye.

Uykuya dalınca,görürdüm,görmem.
Meleklerle saçın,örerdim,örmem.
Sessizce giderim,kalbini kırmam.
Nebi bulup,yıllanırsın Şaziye.

Nebi KILIÇKAYA
09/06/2021
Çarşamba
02:45. SİVAS