Şaziye... Şiiri - Sibel Kılıç Sevdayeli

Katıla katıla gülme ne olur
Kötülerde bir gün ağlar Şaziye
Hak hukuk var elbet edenler bulur
Sular terse akar, çağlar Şaziye

Baltayı anama vurduğun o an
Kulu görmediyse Rabbim'e ayan
Hakkı şahit tuttum var derdine yan
Çığlıksız düşmüyor çığlar Şaziye

Kanadı kırılan sıçrayıp seker
Eşkıya tavrından tüm köylü çeker
Devrin döner felek belini büker
Erir içindeki yağlar Şaziye

Ayağına kadar gelip gidenler
Sana uymuyorlar gülüp gidenler
Alacaklı gitti ölüp gidenler
Mutlu sanma senle, sağlar Şaziye

Karşımda dik durdu yıkamadım de
Üstüne çullanıp çökemedim de
Garezliği seçtim çekemedim de
Üzerine düşsün dağlar Şaziye

İnsan etle kemik dert gani gani
Emmin dayın deden nerdeler hani
Derdin mal mülk ise dünyadır fani
Sana mı kalacak bağlar Şaziye

Gümüşhane şehrim güneşim ay'ım
Torul kasabası kürtündür köyüm
Sibel’im gurbetim daha ne deyim
İfşa edilmiyor sığlar Şaziye...