Sazımın Telleri Kırık Şiiri - Leyla İnan

Bitimsiz bir gecenin daha sonundayım.
Yine sabah olmakta
Güneş tüm ihtişamı ile doğmakta.
Cemreler düşüyor bir bir
Toprak uykusundan uyanmakta.
Ağaçlar çiçeğe durdu
Allı, ebruli, morlu.
Çocuklar sokaklarda koşuşturmakta.
Bana nispet yaparcasına
Hayat tüm hızıyla devam etmekte.

Gidişinin üstünden kaç bahar kaç hazan geçti
Saymıyorum artık.
Bütün mevsimler gönlümde kış
Bütün renkler kara.
Sazımın telleri kırık.
Oysa ne güzel çalardım
Hekimoğlu’nu Sarı Gelin’i
Ya da Ağrı Dağının eteğini.
Ağrı Dağı’nın eteğinde
Uçan güvercin oldun
Uçup gittin ansızın uzak diyarlara.

Dönülmez akşamın ufkundayım
Vakit çok geç......

(İstanbul – 03.03.2015 – 04.55)