Sazımı Şiiri - Duran Özaydın

Güzel sohbet, tatlı dilin sevdiğim,
Doğru söyle kime verdin sazımı?
Aman laf uydurma gözün sevdiğim,
Doğru söyle kime verdin sazımı?

Elin ile sen seçtirdin tekneyi,
Sen öğretme kötü tohum ekmeyi.
İyi düşün dosta vurma tekmeyi,
Doğru söyle kime verdin sazımı?

Aha bugün, yarın dedin tutturdun,
Çocuk muyum sanki kime yutturdun?
Kimin kucağına verdin, öttürdün?
Doğdu söyle kime verdin sazımı?

Kerametim yoktur ama bilirim,
Gerçeğin uğruna serim veririm.
Ben sazımı sedasından bilirim,
Doğru söyle kime verdin sazımı?

Telli beş'in birisinde olmasın?
Çalar iken sakın pençe vurmasın.
Döşün ezip, tellerini kırmasın,
Doğru söyle kime verdin sazımı?

Erhan'dadır gibi geliyor bana,
Elinde görürsem söylerim sana.
İçinde adım var hele baksana!
Doğru söyle kime verdin sazımı?

Emmin ölsün Erhan, bu saz sende mi?
Bir gün gelir isem çekeriz demi.
İster isen çağıralım Kanber'i,
Doğru söyle kime verdin sazımı?

Hemen şurasında az lekesi var,
İstersen ölç, tam otuz yedi kadar.
Bülbüle benzeyen bir sedası var,
Doğru söyle kime verdin sazımı?

Ozanlar önünde dara duralım,
Dostlarla toplanıp karar verelim.
Beyazı, siyahı orda görelim,
Doğru söyle kime verdin sazımı?

Maksadım saz değil dost dürüst olsun,
Birbirini sevsin yüzleri gülsün.
Bu dünyanın malı dünyada kalsın,
Doğru söyle kime verdin sazımı?

Bu saz hikâyesi yılana döndü,
Gerçektende çıktı yalana döndü.
Boş ver be Turani yüzün mü güldü?
Doğru söyle kime verdin sazımı?