Sazım Şiiri - Barış Yavuz

Türkülerimizi dinlemek istiyorum doyasıya,
senin sesinden
senin sazından yanlızca.
çal bana..

öyle ki; telleri benim damarlarım olur,
ladin ağacından gövdesi, gövdem.
küçükken düştüğüm dut ağacından olsa gerek,
hani tekne kısmı da ceviz ağacından olursa
ayaklarımda rahat eder diyorum.
sap kısmıda ak gürgenden seçtiysen
karalara bürünmemiş,
o da başımı ifade eder
hep güneşe bakan aydınlığımı.

mızrabın her vurduğunda sazına
hissedeyim sevginin gücünü
ayaklarımdan ta başıma,
masaj yaparcasına vücüduma
sazını dinlemek istiyorum.

öyle çal ki sazını
ne dünyada kurtarılacak bir öksüz,
ne evrende başıboş bir yıldız kalsın,
hepsini sahipleneyim.
öyle de bir son notaya vur ki,
perdeleri sazının yerlerinden olurken
gözümün perdeleri açılıp yavaş yavaş
sana sarılayım doyasıya,
öksüz bir çocuğun kaybedip de bulduğu anasına
kenetlenişi gibi.

12/06/2003