Sazım Şiiri - Veli Savaş

Duvarda nicedir asılı kaldın
Ne gurbet, ne hoyrat, ne bozlak çaldın
Tellerin mi koptu, avazsız kaldın
Bir ses ver duysunlar, seni ey sazım...

Niye mahzun mahzun durursun öyle
Kimlere kırıldın, çekinme söyle
Bir uzun havayla, of çek de şöyle
Efkarı, kederi, dağıt ey sazım ...

Ben yoruldum, elim varmaz teline
Kapıldım dertlerin azgın seline
Vurdum prangaları, söyler dilime
Sen bari halimi, anlat ey sazım...

Dumansız yanarım, ateşim içte
Nefesim kor alev, her ah çekişte
Dokun da tellere inceden ince
Şu garip ozanı, anlat ey sazım...

Veli’yim, ağlarım hep sızım sızım
Böyleymiş neyleyim, kaderim, yazım
Ne eş dost anladı, ne oğlum, ne kızım
Derdimin dermanı, sensin ey sazım...