Sazım Şiiri - Mustafa Öner 3

Sesini duyunca kendimden koptum;
Diyardan diyara göçtüm be sazım.
Adına çıkmayan yollardan saptım;
Kuş gibi çırpınıp uçtum be sazım…

İçimde dört yıldır sevda beslerim
Geceleri avazınla süslerim
Hiç geçmedi benim garip hislerim
İmkansız bir aşka düştüm be sazım

Her gece gizlice dua ederdim,
Kendime şiirle borçlar öderdim.
Sevilmesem hemen çeker giderdim;
Ömrümü savurdum, saçtım be sazım.

Sever diye düşünmüştüm bir zaman,
Bir şefkati göstermedi o yaman.
Halime hiç yoksa sen ağla aman;
Bilerek aşk zehri içtim be sazım.

Bir sevdaya gidiyorken tek varım,
Kalemimden sızıyor bak efkarım.
Ele gitti, el koynunda o yarim;
Derdimi ilk sana açtım be sazım.

Ne oldu gözlerim onu gördü de,
Benim defterimi o yar dürdü de,
Ben ağlarken eller sefa sürdü de,
Kederden kadere göçtüm be sazım.

Tabuları aştım, kırdım seninle,
Kendime bin soru sordum seninle.
Tozlarımı arındırdım seninle;
Elekten süzüldüm, geçtim be sazım.

Kınadılar, küfrettiler susarım,
Bütün efkarımı sana kusarım.
İlmeğe bıçağı kendim basarım;
Bu aşka kırk kefen biçtim be sazım.

Mustafa ÖNER (04.08.2016 – Gaziantep)