Saz Çalma Kokusu Şiiri - Mine Özdemirtaş

Gecelerde saz çalma kokusu vardı
Sabahlar hasrete dumanlı.
Gelmeyi isterdim …ve kal dediğin sürece kalmayı.
Belki biraz …saza eğilmiş başını okşamak.
Belki biraz…sarmaş dolaş sabahlarda dudaklarına uzanmak.
Belki de…sadece
Kulağımı dayamak olurdu yüreğine...
Bütün saltanatım.

Sabahların; hasrete dumanı, bittiğinde…
Bir gün.
Vedalaşırdım sesiyle sazının...bir gölge gibi esmer ve üzgün.
Git dediğinde…çıkardım tuzundan öpüşlerin.
Düşerdi bıyıklarından... sevdalarım
Biterdi aşk ama… yaşanmış olurdu…
Kalmazdı böyle yarım.