Sazı bel etmişti virtüöz kendine,
Vuruyordu, çıkarıyordu kalbine.
Kalp mertti, kalp delikanlıydı.
İnim inim inliyordu, çok soğukkanlıydı.
Virtüöz vurdukça beli kalbin derinliklerine
Çıkan müzik benziyordu seher yeline
Eli inip kalktıkça adamın teller üstünde,
Kalp inip kalktı ten kafesinde.
Saz çalıyordu, kalp ağlıyordu.
Dinleyenler bunu iyi anlıyordu.
Önünde açık bir çanta, bir kaç bozuk para,
Sanat bu ise,
Sanat zor zanaat.
Kalbin gümbür, gümbür atacak, inleyecek,
Bir kişi de sen ne yapıyorsun demeyecek.
Bir kaç bozuk para ekmek parası,
-'Ne güzel çalıyor' lafı onun kamçısı.
Ama asıl olan yürek sancısı.
Saz ağladı kalp ağladı
Virtüöz vurdukça sazın beline.
Kayıt Tarihi : 6.5.2006 15:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!