Dışlanmışsın Sultan, düşkün olmuşsun;
Biz seni Alevi kızı saymayız!
Rast gelene mavi boncuk vermişsin;
Biz seni Alevi kızı saymayız!
Ahlâk bir kuraldır, terbiye töre
Bu düşkün halinle gidersin nere?
Varamazsın bu gidişle bir yere,
Biz seni Alevi kızı saymayız!
Elin, dili, belin nedir be pişkin?
Seçtiğin yolunu görsene şaşkın…
Nasihatten, sözden almayan pişkin;
Biz seni Alevi kızı saymayız!
Mavi boncukları saydırma bir bir,
Korkma ifşa etmem, içimde bir sır.
Silinmez lekeyi etmişsin mühür,
Biz seni Alevi kızı saymayız!
Leş gibi kokmuşsun, çıkmaz teninden;
Yüzün de kızarmaz manda gönünden…
Alevilik çıkmış kirli kanından,
Biz seni Alevi kızı saymayız!
On İki İmamı alma diline,
Şehvet vurmuş eteğine, beline.
Kirli uçkurunu aldın eline,
Biz seni Alevi kızı saymayız!
İnsanoğlu candır; bir kere sever,
Aşka bağlanana biçilmez değer.
Gözünün önünü görmedin meğer,
Biz seni Alevi kızı saymayız!
Kendini temizle; arıt özünü,
Kirli şehvet kör eylemiş gözünü.
Turani çekmeden söyler sözünü:
‘Biz seni Alevi kızı saymayız! ’
08.06.2008
Duran ÖzaydınKayıt Tarihi : 11.11.2009 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!