Kırkı çıkacak gibi değildi acıların,
saymayı bıraktım.
Yıllar geçti,
Hep taze kaldı hüzünlerim…
Teselli edilecek gibi değildi,
hep seni hatırlatıyordu,
duymayı bıraktım.
Büyüdü çığ gibi suskunluğum…
Sen, sen gelecek gibi değilsin,
hatırına gelmeyeli yıllar olmuş.
Pas tutmuş belki de yüreğin,
unutulmuşluğun yasını tutuyor gönlüm…
Ecel, ecel gelecek gibi değildi,
yaşam sadece bir nefes ile sürüyordu.
Gülmeyi bıraktım,
ben her gün ölmeye mahkum oldum…/Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 11.3.2016 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!