Saymam da sanarım Şiiri - Berke Özcan

ne kadar kötü olursan ol seni hoş görebilmek için
ne kadar zulüm edersen et seni masum görebilmek için
ne kadar kederle bütünleşirsen bütünleş
kendimi hor gördüm de yine seni öyle göremedim
itiraf edemedim kendime bir duyguyu ilk kez tadan çocuklar gibi
sevmiyorum, istemiyorum
hiçbir beklentim yok senden güya bu evren düzeninde
ne gariptir senden hiçbir beklentim yok ama tüm beklentilerim de sen
söyleyemem şimdi kendime hayalini
sayıklayamam adını uyurgezer hallerimde
zikredemem hiçbir güzeli
bakarım sadece buğulu gözlerimle, olmayan camlardan ardına
uzatsam ellerimi yetişirim sana
bağlasan durmayacak birisine yetişmenin anlamı ne
vallahi tanrı var mıdır demek aynı manasızlık
aynı keyifsiz, aynı rezalet gecelerden birisi yine
geceler saklar seni her seferinde
sıkılmasaydı keşke kolum o iltifattan sonra utancından
birleşmesini bilirsen ayrılmanın sorun olmayacağını söylerken ikimizden bahsettim
nereden bilirdim uyarlandığını anlık sözlerimin başka birilerine
anlık sözlerim anlık acılara,anlık acılar yıllanmış efkarlara
o efkarlarsa ruhunu kırk gün kırk gece susuz bırakmış bir perişana evrildi
yapmadım de ne olur,o gün sadece biz vardık değil mi
seni birilerinden bir günde olsa kurtardım değil mi
belki seni birdaha hiç görmeyeceğim ama sana bıraktıklarım hatırlanır mı
çarpar mı en ıssız gecelerde yüreğinde bir pişmanlık, zihninde belirsiz bir özlemle
çarpayım ne olursun
senin için hayatındaki en önemsiz an benim için tüm geçmişim,geleceğim ve şimdim
ama yaptın değil mi
ben senin gözlerinde huzura bakarken, sen bu gözlerde başka gözler gördün
başka gözler gördün ne kötüsün
öyle kötüsün ki on çuval sabunla yıkansan zerre aklanmazsın karanlığından
ne fenasın
insan insana böyle yapar mı?
yapmaz değil mi
sakın kendini haklı çıkarmak için insan olmayan hangimiz deme
evet belki ben seni insan görmek için kendimi saymam
saymam da sanarım
seni her gün benim sanar da bağrıma basarım.