Ben ben olmak için çıkmışım yolara
Hayat galeş olmuş benimle güreşiyor
Ben giderken hayat çelme takıyor
Yollarda yoruldum hayat beni harcıyor
Tren kalkmış gidiyor çalıyor uzun sılık
Dağların arasından sanki yılan vagonlar
Hatırımdan çıkmaz ki o tünele girdi ya
Yollarda yoruldum hayat beni harcıyor
Saymak zor vagonlar okadar çok ki var
İlk sefer ben bindim çok hoşuma gidiyor
Öğrendim ben herşeyi köyde anlatacam
Eskişehir istanbul garda çok insanlar var
Kurbet güzel hasiret var hangisi ağır bastı
Annam köyde bekliyor özlemişim görcem
Tamam güzeli çoktur istanbul bir başkadır
Tren beni endirdi beni istanbula baş başa
Kayıt Tarihi : 5.2.2010 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!