Bir tren olurum istasyonuna
Ve her gün aynı saatte uğrarım
Aynı hızla
Ve bir gün beklenmedik bir kazaya uğrarım
Parçalanır bütün organlarım
Seni tanımaz olur
Ve ben nasıl kalkıp gelirim
Bilirim ki bir demirim
Artık başka limanlarda dururum
Anlarım ki bütün garlar sen değilsin
Ama anlıyorum ki sende bütün garlardan farksızsın
Bir gün karım olursun
Bir gün annem
Bir gün çocuğum
Şimdi bu bir aşk mıdır?
Alışkanlık mıdır?
Sevda mıdır?
Sevgi midir?
Yoksa bütünlüğü müdür insanın
Belki de kendisidir
Ne dersen de
İster sövgü de,
ister nefret de adına
canım sıkılır geceleri uyuyamadığımda
Bu saatte araçlar kalkmaz
İstanbula da yürüyemem ki
Gecenin bu yarısında canım yemekte istemez
Aşkta
Ama bir şeyler kemirir
Çırpınır durur koskoca Karadeniz içimde
Hiç izin vermedim taşmasına
Ama bugün bu deniz beni de boğar zapt edemem
Bütün şehir ıslanır, sessizce ağlarım gözyaşlarım akar
Anlamadığım bu savaşta kurşunlar hep beni vuruyor
Oysa ben savaşın hep karşısındayım
Kaç gece ağladım sana saymadım
Kaç gece uyumadım bilemezsin
Bu Munzur çayının içinde akan gözyaşlarımdır
Bu insanları korkutan ve hırçınlığında boğan ihanetindir
Babam öldü hiç bu kadar ağlamadım
Hiç bu kadar küsmedim
Ve kötü değildim
Çünkü babamın öldüğünde bebektim
Öldüğünü bile anlayamadım
Aşkımız bir daha bu limana sığmayacak
Şimdi annemde ölse ağlamam
Yinede bu nasıl söz desin biri
O benim annem
Sen aşkımdın
Bu büyük şehir bir uçtan bir uca yürünmez
Uykum kaçtı diye
Bu saatte araçta bulunmaz
Cebimde paramda varsa
Bu taksici bunu hak etmez
Otur oturduğun yerde ulan
Kal
Bir cigara yak
Bir gökyüzü ol kimseye görünmeden karanlıkta
Yine şu gara uğrayan trenlere soy duygularını
Ve seni taşısın yolcular
Anladım sevdan bu seferde de bitmez
Sevdasızlık
Sevmediğinin birinin elini tutmak kadar iğrençse de
Bu türkülü barda bira ne güzel
Müzik ne güzel
Halay ne güzel
Koynunda uyumak iğrenç sevmediğinin
Sensizlik ne güzel diyemeyecem
Yokluğun ne güzel diyemeyecem
Seni düşünmek sevmek ne güzel içerken
Aslında sensiz güzel değil hiçbiri
Sensiz ben güzel değilim
Birde yanımda iğrenç adamın bakışları olmasa
Arada bir ellerimi avuçlarına almasa
Ve sarhoşluğumu beklemese
Boşunamı getirdi beni buraya
Boşuna mı ödeyecek bu hesapları der birileri
Şimdi sarhoş bir araba olsam
Ve duvarlarında ezilsem her çarptığımda bu garın
Bu nefret burada biter
Ve ben biterim
Bu gün bir daha kırdımsa sazımı
Türküleri çalgısız söyleyeceksin
Ve daha güzel olmayacak
Kayıt Tarihi : 5.9.2009 01:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!