Sayki çocuktular,
İstanbul anneleri.
Kim bırakmıştı onları?
Sultanahmette,
kızgın güneşin altına.
Sayki çocuktular,
hadi bu seferde,
babaları İstanbul'du diyelim.
Kim bırakır peki onları?
Bu kızgın güneşin altında,
Sultanahmette.
Sayki çocuktular,
abileriymiş meğer İstanbul
ama bulamamışlar hala...
Güneşin altına kimin bıraktığını.
Sayki çocuktular,
pamuk helvalarındaki
yüzdeyüz pamukmuş İstanbul.
Kimse bulamazmış zaten,
güneş tam tepedeyken,
Sultanahmet'e kimin bıraktığını.
Ne onlar çocuktular,
nede İstanbul onların birşeyi.
Ne ben şairdim,
ne İstanbul şiir.
Yasak bir aşktı bizimkisi.
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 15:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)