Şaykalar Şiiri - Hakan Gezik

Her gelen şeytanını peşine takıp geldi.
Kerhen iyiydiler bir vakit
Bakirken ve mümbitken o canım kıyılar
Ve umman henüz laciverte nikahlanmadan.

Aşka hasret kalınır mı?
Kalınır, çıkmaz yollara sapanda
Yalnızlığa nikahlanmak bile isteye
Bile isteye nikahlanmak gidenlerin ardından.

Gülümseyenleri mutlu sandılar
Sonra tuzla buz olmuş bir kalp
Ardından sen daha iyilerine layıksın gulguleleri
Yağmalayıp giderken o bakir kıyıları.

Balık istifiydi gidenler
Gemiler dolusu kaynaşıp
Tuzla buz olmuş güllerin
Solmuş yapraklarını devşirip.

Gölgeleri eğleşir
Sirenlere öykünenlerin
Şaykalar süzülürken mavide
Gulguleleri yankılanır hala
Aşklar yaşanır ölgün
Ve yalnızlığa nikahlanır devşirilen.