Sayıyorum Saymanın Her Şekli İle

Ömür yola düşmüş
Bir masaldan geçti geçiyor
Her yanıma doğan güneş şimdi ayrı bir demde
Bulutum çimenlere ağlamak istiyor
Beni ufkuna inandırma
Sadece zaman velvele ile tenimi sarıyor
Kendime aldanmışlığımın yırtıkları lime lime
Varlığım yokluğuma sızlıyor
Yorgunum bilinmez çıkışlarda
Her akşamın sırtında burkuluşlarım soluklanıyor
Şu gönül dediğim yoldaş almış hayatın anahtarını eline
İçimde güller papatyalar imtihandan geçiyor
İnancım boşalmış bir ağaç
Rüzgârı sert poyrazdan esip sallıyor
O sevdiğim o sığındığım dal tanımaz olmuş kabuğunu
O son yaprak beni kederlendiriyor
Sayıyorum saymanın her şekli ile.......