Sayıyor Bana Şiiri - Mehmet Ay 2

Gönül kocamıyor, öyle gözükür,
Kendini aldatmak, deniyor bana.!
Dizler de dermansız, teni büzüşür,
Nelerin neleri, oluyor bana.!

Yolun yarısını, soranlar olsa,
Başı neredeydi, dalından tutsa,
Günleri hey-hey de, yılları koysa,
Geriye neleri, kalıyor bana.!

Bir yanın sızlıyor, ocakta közsüz,
Dillerde susuyor, kelamsız sözsüz,
Havalar soğuyor, baharsız yazısız,
Kışlar da çok karlar, yağıyor bana.!

Günleri saymadım, kuş gibi geçti,
Saatlar Sinem’e, yarayı ekti,
Zaman da mimardı, çizgiyi çekti,
Dertleri kalıcı, dalıyor bana.!

Gönül tellerinde, bir makam çaldı,
Bir baktım geriye, bana ne kaldı,
Siyahlar kayboldu, beyaza döndü,
Gözlerin manasız, bakıyor bana.!

Dilimi almıştım, destanı yazdım,
Bazen düz yol, bazen ormanda azdım,
Sularda çağladım, sıglarda kaldım,
Bulutlar yağmuru, salıyor bana.!

İşte böyle bir şey, adı yaşammış,
Ben hiç anlamadım, böyle ne varmış,
Miadı olmayan, tarihler yazmış,
Tek tek her şeyleri, sayıyor bana.!
30.12.25 / Saat 20, 45
MİADI (Mehmet AY)