Sayın yargıç.
Az önce bir suç işledim,
Ağlamaktan kaçtım..
İnanır mısınız?
Nasıl oldu demeyin kaçtım işte.
Ağlamasam başaramayacaktım..
Hem ben değil miydim? Adımı yalnızlıkla kefenleyip gömen..
Hangi dinde af çıkar bana?
Veya günah çıkartmak doğrumu?
Ağlarsam günahı çıkar mı yalnızlığımın.
Tanrım affet..
Ağlayacağım..
Dayanamıyorum..
Yalnızlığımın hamuruda maya tutmuyor Sayın Yargıç..
Kimsede gölü mayalamak için gelmiyor.
Ya tutarsa diye..
Tutmaz tutmasınada ihtimal var ya..
İhtimal var ya ağlayacağım..
Sayın yargıç..
Yanağımda kalan bir kaç buseyide öldürdüm itiraf ediyorum.
Yanağımda baş kaldıranlar oldu..
Uyandı köse sevda..
Bende usturaya verdim..
Belki daha gürleşirde kimse buse öldürmez diye..
Bide şey.
Kızmayın!
Dün rengarenk bir yağmur yağdı..
Ben de dayanamadın ıslandım.
Ve sanırım yanağımda ki mariana harekete geçti..
Ve güleceğim.
Pek sevmem ama bilinçsizce oldu..
Beni affeder misiniz? Sayın yargıç..
Hem ben bir deliyim..
Bir ruh hastası..
Sayın yargıç günahkarım sanırım.
Beni bağışlayın..
Sayın yargıç dinliyor musunuz beni..
Kırın kalemimi..
Oldukça hasret kokuyorum!
Kayıt Tarihi : 29.11.2016 01:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!