Karşımda durmayacaksın belli isteme gitmemi
Kendi halinde bırak beni dört bacaklı el öpeni
Kızmayacaksın sayın sevgili alnından öpmemi
Alnında saçının çizgisi kaderimin benzeridir
Dudağımda kuruluğun sebebi sonsuzluğun zehridir
Son nefesim gibi sevgi öyle imkansız öyle zemheridir
İzlememe izin vermeyeceksin demek ki sayın sevgili
Gitme! uzak yolların kertenkele sırtı gibi düz ve çizgili
Demek karşımda durmayacaksın ha sayın sevgili
Kapatma gözlerini lütfen alma benden cennetimi
Bir göze vurulacaksan onlar kesin renklidir
Bir gözde kaybolacaksan kesin kahverengidir
Kayboldum sevgili yoksa gözlerin kahverengi mi?
Gerçek bir aşk varsa o da imkansıza olan sevgidir
Derler ki sevgili senin duruşun bile nasıl şehvetli
Koynumda aşkın sanki bir canlı kemikten ve etli
Yokluğun derler bilemem kaç bin derece ve kasvetli
Ben bilmem sayın sevgili kimisi der ece ve de kudretli
Derler ki ecelerin alnı ancak bir taç ile süslenir
Saçlarına dokunmanın günahını ancak Elif üslenir
Demek istemeyeceksin ha sayın sevgili seni sevmemi
Göz yumacaksın demek cennetimden gitmeme öyle mi?
Kapatacaksın gözlerini ve bana reva göreceksin cehennemi
Bu hayat esprisi, bu da sevmenin bir gereği midir?
Bir gün seveceksin sevgili derlerse bu bana espridir
Ayrılık kalmaya göre tüm gitmelerin piridir.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta