Sayın Sevgili Şiiri - Mahmut Özen

Karşımda durmayacaksın belli isteme gitmemi Kendi halinde bırak beni dört bacaklı el öpeni Kızmayacaksın sayın sevgili alnından öpmemi Alnında saçının çizgisi kaderimin benzeridir Dudağımda kuruluğun sebebi sonsuzluğun zehridir Son nefesim gibi sevgi öyle imkansız öyle zemheridir İzlememe izin vermeyeceksin demek ki sayın sevgili Gitme! uzak yolların kertenkele sırtı gibi düz ve çizgili Demek karşımda durmayacaksın ha sayın sevgili Kapatma gözlerini lütfen alma benden cennetimi Bir göze vurulacaksan onlar kesin renklidir Bir gözde kaybolacaksan kesin kahverengidir Kayboldum sevgili yoksa gözlerin kahverengi mi? Gerçek bir aşk varsa o da imkansıza olan sevgidir Derler ki sevgili senin duruşun bile nasıl şehvetli Koynumda aşkın sanki bir canlı kemikten ve etli Yokluğun derler bilemem kaç bin derece ve kasvetli Ben bilmem sayın sevgili kimisi der ece ve de kudretli Derler ki ecelerin alnı ancak bir taç ile süslenir Saçlarına dokunmanın günahını ancak Elif üslenir Demek istemeyeceksin ha sayın sevgili seni sevmemi Göz yumacaksın demek cennetimden gitmeme öyle mi? Kapatacaksın gözlerini ve bana reva göreceksin cehennemi Bu hayat esprisi, bu da sevmenin bir gereği midir? Bir gün seveceksin sevgili derlerse bu bana espridir Ayrılık kalmaya göre tüm gitmelerin piridir.