Sayın Duvar,
omuzlarımda
ilkyazda çiçek açamayan ağaçların ağırlığı var.
Ve kırgınlığı,
unutulmuş kapılardaki sessizliğin.
Öyle durağanım işte
bir acelem yok artık.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta