Sayın Başkanım Şiiri - İbrahim Kılınç

Değerli dostlar; Bu şiirin hikayesini zamansız ve mekâsız olarak kısaca anlatayım.Bir yerde bir etkinlik için bulunuyorduk tabi her zaman olduğu gibi bir prtokol sırası ayrılmış en önden. Bizde kendimize uygun gördüğümüz üçüncü sırada bir yere oturduk bekliyoruz,bu arada gözüme biraz üst baş perişan birisi ilişti protokol sırasında ve bir arbede başkan geliyormuş bu şahıs oradan kaldırılmak isteniyor ve derken başkan geldi ve kalkmamakta direnen şahsa bir de o fırça attı şahıs kalktı çıkıyor gidecek, hemen peşinden yetiştim. Biraz sohbet ettik. Yöresel halk ozanı imiş,köyde yaşar, kendince çalar söyler,bazende böyle davetler alırmış. Gördüğü muamele ağırına gitmiş haliyle. Bende o arada bu şiiri yazdım ve davet edilince sahneye okudum.Salonda arka sıralardan başlayan alkışlar ve herkes ayakta protokol hariç. Başkan hızla çıktı salondan Malum bizde birisi bir makama gelince çevresini bir yalaka çemberi kaplar,aniden aklı artar,ve kendisine saygı da kusur edilmesine tahammül edemez.bizde saygıda kusur etmeyelim diye ''sayın başkanım'' demeyi ihmal etmedik