Sayın Başbakanım Şiiri - Necati Keçeli

Sayın başbakanım bu nasıl işdir
Gitikce çoğalan yetim, dul olduk
Zam diye verdiğin yüzde üç, beşdir
Verilene boyun büken kul olduk

Yıllarca kemeri biz sıktık ama
Bir türlü kapanmaz bütcede yama
Benzemedik gitti, hiç bir adama
Sayenizde yana, yana kül olduk

Biz seni rahatlat diyerek seçtik
Eflasyon farkını görmeden geçtik
Çok kez, Arsenikli su bile içtik
Seraplar yaratan susuz çöl olduk

Zor şartlarda geçti bilmem kaç sene
Dört nüfus ile de, yaptık bir hane
Aç, açık kaldık biz bu akşam gene
Çocuklara karşı dilsiz lal olduk

Saymakla bitmiyor okul derdimiz
Çorbayla doyarız her gün dördümüz
Hep asker isterken yüce ordumuz
Polise, askere birde kıl olduk

Okuyan çocuktan olmuyor çırak
İş yeri battı iş bulmayı bırak
Zenginlik hayali bize çok ırak
Yoluna serilen halı, çul olduk

Modanın adını türban koydular
Deniz Feneriyle bizi soydular
Erğenekon'cuyu sizde duydular
Biz birbirimize neden el olduk

Temizlensin diye bir kaç mayını
Üç kuruş uğruna satma vatanı
Toprak diye aktı şehidin kanı
Biz o topraklarda biten gül olduk

Hep muhalefeti suçlayıp durdun
Kürt açılımıyla siyaset kurdun
Hakim, Savcılara neşteri vurdun
Şaibe yüzünden başlar kel olduk

Hiç eser kalmadı bizde neşeden
Zengine koşarşın hemen köşeden
Oy istersin Ayşe, Fatma, Eşeden
Oy diye geçtiğin tozlu yol olduk

Necati'ye kızıp, darılma emi
Binip kaçacağım yoktur bir gemi
Para, pul kalmadı aç bak kesemi
Kasaptan, manavdan kaçar hal olduk

Necati KEÇELİ
İZMİR