Gülüyorum kendi kendime her şiir yazdığımda;
şair sayıklamaları diyorum bunlar,
hemen bir kurt giriyor zihnime...
operasyon başlıyor,
kelime,
sayıklamalar...
s/ayıklamalar
s/ayık/lamalar.
kelimeler çok düşündürür beni
hırpalar dururum
kağıt keser gibi kırparım
ağaç budar gibi budarım eh bazen de yontarım
ayık:
kim görmüş benim ayık gezdiğimi
hayal sarhoşluğundan...
lamalar:
çoğul.
tekili,
lama:
yani dişi deve.
herkes bilir gazete eklerinin bulmacalarından
şimdi sen dersin ki bu da şiir/mi?
buda!
kafanı yorma
sen de an/lama...
31/OcAK/2010/pazar
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 31.1.2010 12:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/31/sayiklamalar-41.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)