Yorgun bir düş…
Sayılanan bir hayat…
Ve Yaralanmış bir yürekle
Tüm zamanlardan uzaklaştım
Dağları,denizleri,ovaları,dereleri
her şeyi bir bir sildim ömrümün sessiz derinliğinden
İnsanların sözcük diye kullandıkları oklar
Biteviye saplanıyor her yanımıza
Adını koyamadığımız yaralar açıyorlar
Meçhul yerlerimizde
Konuşamaz oluyoruz
Öfkelenemez oluyoruz
Ağlayamaz oluyoruz
Ölüyoruz içimizde
Ve cenazemizi yıkayacak bir damla suya muhtaç mürşidimiz
Boğuluyor ve kıvranıyoruz toprağın altında
Yukarılara çıkamamanın derin acısı var içimizde
Taze ve Berrak bir hissedişe…
El değmemiş ve işlenmemiş insanlık durumuna
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 13:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Adem Tülüce](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/06/sayiklamalar-2-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!