An
Bir an
Bir anda gizlenmiş hayat
Hayat vahşi, hayat saldırgan bir kısrak
Hayat hırçın, her seferinde tekrar yitirirken masumiyetini
Bir domuz hayat
Hayat yaban
Hayat bir fahişe,
Bir bakire hayat, onu hep saklayan
Tek bir yürekli yok mu onu kollarından tutan
Onu kuytusundan çıkaran
Gizlerine aldırmayan
Hayat masum
Yürerkler namussuz olan
Yüreksizler!
Yüreğini söküp bir sevdanın eline koyamayanlar
Orada atıp atıp sonra duramayanlar!
Yüreksizler!
'Eeeeey İnsanlar! ' diye gürlüyor ölümsüz Tanrı
- Sesi hırçın, sesi gök gürültüsü, sesi bas, sesi Kızıl Ordu korosu,
Stalin'in bıyığı sesi-
'Ölümsüzüm ben,
'Ve çok olay,
'Ölümsüzken, tanrıyı oynamak
'İlahınız olmak
'Bir tek çocuk ben vardım ölmeyen
'Ve kimse sormadı bana ne olmak istediğimi'
'Bir itfaiye eri olacaktım ben, bir sokak çalgıcısı
'Ölümsüzlük hastalığına kapıldım sonra, yaşıtlarım ölürken sıtmadan
-Tanrının sesi çocuklaşır burada, şarkı söyler Tanrı, bebekleşir, titrer sesi-
'Asıl bundadır maharet
'Ölürken her gün, an be an ölürken
'Çürürken
'İşte o zaman tanrı olmak bir maharet
-İyiden iyiye ağlar Tanrı, kelimeleri karışır, ne söylemek istediğini
unutan bir sesi vardır artık-
'Her gün
'Tanrılarınızı öldürüyorum.
'Boğuyorum, nefessiz koyuyorum
'Çocuklarınızı doğruyorum her an, her gün
'Irzlarına geçiyorlar, yumuyorum gözlerimi, duymuyorum
'Yalvarırım öldürün artık beni
'Öldürün, affedin, gömün kirlenmiş topraklarınıza
'Küfür içindeyim, günah içindeyim, unuttum neyin olduğunu haram
'Rahimlerinize alın beni geri
'Son verin artık acılarıma, acıyın, merhamet edin
'Kutsayın beni, öpün boynumdan
-Ve yavaş yavaş kaybolur Tanrı'nın sesi, güzel bir şarkı biter gibi,
gök yağar, gök ağlar, yerin içi kalkar-
Tanrı ölmeye yalvarırken
Ve bir Tanrının dua edeceği bir tanrısı bile yokken
Bu kadar acizken aslında Tanrı
Ben bir ana hapsettim kendimi
Çıkarmayın beni oradan
An ölümsüz
Çürümeye bırakın beni
Orada çürüyeceğim
Çok şanslıyım ki bir gün öleceğim
O anda işte
Yüzün kaldı yüzümde
Senin gibi gülüyorum istemeden
Elimde değil, üzüyorum belki seni, sırf bu yüzden
Gülmeyi öğrenemedim ben
Her gülümseme sırıttı yüzümde
Oturmadı, durmadı, olmadı, yakışmadı
Senin gülmeni çaldım işte
Zerre pişman değilim
Başka bir yol bilmiyorum tanrı olmak için
Tanrıları taklit ediyorum
En iyi çalışan organlarım benim
Ayna nöronlarım
Bir tanrı oluyorum işte
Giderek oluyorum, acıyor içim, kanıyorum
Üşüyorum
Bir tanrı oluyorum işte
Sana benziyorum
Bir tanrı
Etten
Kandan
Sızıdan!
Kayıt Tarihi : 27.11.2007 01:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Deniz Payan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/27/sayiklama-iki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!