Sayıklama Şiiri - Ahmet Kenan Çiftçi

Bir deli paranoyak oldum artık
Şüpheciyim her şeyden
Metafiziğe inanıyorum mesela
Ama ne anlamı var ki
Ölü bir adamla metafizik nedir ki?
Şimdi bir şiir yazıyorum
İçinde acılarım ve kutsal sözcükler
O aşk bizi bulmamış hiç
Fikirler kalmış yavan
Mutlu muyum bilemiyorum şimdi
Ama bir şiir yazıyorum
Kuşlar ve böcekler
Bal yapamayan arıyım bende
Bunların arasında hiçbir işe yaramıyorum
Sahi neden varım diyorum
Başka bir aşk mı bulsam kendime?
Nereye gitsem söyle nereye?
Yalanlar dünyasında kayboluyorum
Ölü bir kalbim ben
İlacım yok ve doktorum kayıp
Ben hastaysam bunca sağlam neden çıldırıyor?
Ah bir bilsem size söylesem
Gözü kör olası aşk yüzünden
Kimlerin ocağı sönüyor bu alt katmanda
Fallarda bile çıkmıyorum
Papatyalar ise bize düşman
Bunca zalimliğin içinde çocuk kalmak mesela
Ne kadar güzel olurdu
Hiç büyümemek ve büyümek istememek
Keşke şansımız olsaydı diyorum
Ama o da bayat bir hayalden ibaret
Gülemiyorum artık halime nice yorgunluk ve bela
Ben ne yaptım dercesine bir surat var karşımda
Ama anlıyorum ki işte
Gidiyorum yavaş yavaş
Çekiliyorum dünya sahnesinden
Mutlu olanları kıskanıyorum bazen
Bazen de acıyorum
Niye diye sorma
Bende bilmiyorum
Ama gidiyorum ben artık gidiyorum