Sayıklama! .. Şiiri - Serhan Varol

İnsana benzetirim Ay'ı.
Almadığını vermez mesela
Gülümseyen ve aydınlık yüzünün ardında
Ne karanlıklar, ne sırlar saklar anlasana..
Tanıdığını sanırsın, yanılırsın, belki bir ömür ayrılmasanda..
Çevirip bakasım gelir ardına, uzanıp göğe şöyle alsam elime..
Belki ardında yeşil ovalar rengarenk kuşlar vardır..
Şelalelerden akan sular ve berrak dereler..
Belki de kızgın lavlar ve canavarlar..
Ellerinde kocaman gürzlerle vuran zebaniler..
Ya cennet oradaysa! !
Ya cehennem kaynıyorsa! !
Yok yok bu merakla yaşanmaz, çevirip bakmalıyım ben bu ayın ardına..
Gülme hemen sende, delirdiğimi düşünme lütfen! ..
Çok akıllıyımdır bunu bilirsin, söylediğimi yapabilirim..
Ama birgün duyarsan,
'Ben bir insanı herşeyiyle tanıdım' dediğimi..
İşte o zaman bağla, deli gömleğimi..