Sessiz, tamahkâr, ve de sâkin,
Yürüyorum, kaldırım taşlarını sayarak.
Huzur doluyorum adım adım, lâkin,
Bir nida kopuyor o an, ''Arkana bak!''
Ben insanım, her şeyden muzdarip olurum,
Ey görünmeyen Sayhâ, bozma huzurumu!
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta