Saygıyla Şiiri - Rifat Akpınar

Bu yalan dünya denen hanede
Hayâl gibi geldi geçti bacım
Birgün bile gönül koymadı yinede
Ömrünü çilelere seçti bacım
▫️
Kaynadı kardeşlerim diye kanı
Boş kaldı hep ardı, önü, yanı
Yüksünmeden alıp eline tırpanı
Ekinler, yoncalar biçti bacım
▫️
Ağıt vardı, hüzün vardı göçünde
Genç yaşta ak düştü saçında
Dört oğlan kardeşin içinde
Her zaman bir hiçti bacım
▫️
Derdik; içelim şu sütü sağda
Dereköy, Mesutlu, Babadağda
Koca koca sürülerin olduğu çağda
Yarı tok, yarı aç’tı bacım
▫️
Bilmedi ne hasetlik, ne hile
Ne yaptıysa olmadı nafile
Ardından taşlayanlara bile
Gönlününün kapılarını açtı bacım
▫️
Vazgeçti köyünden, hanlarından
Ayrıldı akrabalarından, akranlarından
Hacıhan, tepedam’larından
Tren’lere binip göçtü bacım
▫️
Çilesi ta gençliğindeki çağlardan
Bülbülü ötmeyen kuru bağlardan
Delik delik deldiği dağlardan
Kanatsız uçan kuştu bacım
▫️
Hepmi gurbet, hepmi hasret
Birgün sende gülersin elbet
Dediler sana yıllarca sabret
Bilmediler döktüğün, yaştı bacım
▫️
Gitti daha on sekizinde gelin
Sırtladı tasasını hem kendi, hem elin
Gurbete düştü en Has gülün
Yüreğine bastığı taş’tı bacım
▫️
Şimdi can polat diye sayıklar
Ne yükler gördü o ayaklar
On sekizinden beri yediği dayaklar
Dede tepesini aştı bacım
▫️
Sağ iken geçti üstünden Sırat’ın
Anası oldu, ümmü, Osman, Talat’ın
Her daim Kardeşin Rıfat’ın
Gönül tahtında taçtı bacım
▫️
#ŞiirRıfatAkpınar | 11.03.2018