Saygisızlik etme Şiiri - Dinçer Dayı

Saygısızlık etme, haddini bil vefasız evlat.
Çalışmak ve başarmak bir ibadet,
Şunu iyi bil. Hayatta mantık akıl rehberi…
Anladim ki sen Çoktan kapamışsın o insanlık defteri;
Senin sorumsuz davranışın verdi bana derdi, kederi.
Sen kendini ne sanırsın, evlat?
Sende herkes gibi vucudun kemik, et ve deri…

Sen, böyle pişkin pişkin rahat uyurken yatakta.
Korkudan baban hep ayakta.
Kendine gel bir düşün, vefasız evlat?

Davranışlarınla dostlarımı kaybettim,
Hepsi bir bir düşman.
Hayat bir pişmansa baban bin pişman.
Senin yüzünden bıktım bu hayattan Inan.
Bizleri var eden,
Yüce yaratan.
çizdi belkide bana bir kader.
Mevla ne ederse çok güzel eder:
Mutlu oluruz sandık, sen oldun keder…
Hayatı var eden.
Seni de var etti vefasız evlat.

Vadesi gelenler gidiyor,
Elbette, boş kalmaz gidenin yeri.
Kabirde son bulur hayat.
Verdiğin boş umutları kaldır çöpe at…
Ah Evlat!
Dinçer Dayı