Saygı nezaket için aslolandır!

Merak etme, yoktur sana bir sözüm
Kelam dilinde, ben edeben öksüzüm
Kendi halimde vasviyet yoksunuyum
Bildiğimi yazar halis dostluğu ararım

Sen serbestsin tercihlerinle erdemsin
Kalbin ikliminde sevgiden ne anlarsın
Muhabbet için zanlarından arınmalısın
Dönüp haline bakarak hayıflanmalısın

Mütemadiyen sataşmak rahmani midir
Ruhun serencamında ölüm meşk edilir
Kırılan kalpler telafisi hayli müşküldür
Kemaliyette lafazanlık, fakirlik namıdır

Merak ederim, şefkatsiz toprakta filizi
Nesilde edebi reddeden nefesleri sancı
Olsa ne yazar ya hancı yahut hamamcı
Hali anlatandı edebin halindeki kelamcı

Düşünerek konuşan insan için can atan
Omuzlarda, bakışan kuşları uçurtmayan
Kalbi terennümle kaygıyı yaşayan insan
Suhuletle zarifliğe kanan seciye atanan

Bak şimdiye kadar sana uğrak vermedim
Sadece düşünerek hüzne tebessüm ettim
Vehmetmedim sabır için halime yöneldim
Hidayet ve huzur diledim Hakka şükrettim

Sen ne olursan ol sadece senin meselendir
Şayet muhabbeti öncelersen halinde sevilir
Dostluk paylaşım zenginliğine tahammüldür
Tekebbür cehaletin adresindeki zafiyetlerdir