Saygı Duy Ey İnanan Şiiri - Resul Altunbaş

Evi Barkı Kendine Zindan Edilen Senmiydin
İnandığın İçin Şehrinden Kovulan Senmiydin
Yüzüne Tükürülen, Küfür Edilen Senmiydin
Senmi Dayandın Bütün Bunlara
Allahımmmm Beni Terketmediysen,
Şükürler Olsun Diyen Dil Seninmiydi
Saygı Duy Ey İnanan
Zulümlere Göğüs Gerenlere Saygı Duy!

Kaç Kırbaç Vuruldu Sana İnkar Etmen İçin
Kaç Gün Kızgın Güneş Altında Kaldın
Kaç Evladın Gözlerinin Önünde Ateşe Atıldı
Senmiydin Acımasızca Dövülen
Gözleri Yuvasından Çıkartılan
Saygı Duy Ey İnanan
Zulümlere Göğüs Gerenlere Saygı Duy!

Tüm Zenginliğini Hiçe Sayan Senmiydin
Yumuşak Döşekleri Bırakıp
Sert Hasırları Tercih Eden Senmiydin
Senmiydin Peygamber İçin Kılıçlara Karşı
Elini Kolunu Siper Eden
Senmiydin Elleri Kolları Doğrandığı Halde
Elhamdulillah Peygambere Birşey Olmadı Diyen
Seninmiydi Omuzları Üstünde Yere Düşen Baş
Saygı Duy Ey İnanan
Zulümlere Göğüs Gerenlere Saygı Duy!

Üç Bin Kişilik Ordu Karşısında
Bir Avuç Cephede Sende Varmıydın
Arşı Aladan İnen Meleklerle
Kılıcını Ölüme Kaldıranmıydın
Ellerini Kollarına Kenetleyip
Peygamberi Koruyan Halkanın İçindemiydin
Saygı Duy Ey İnanan
Zulümlere Göğüs Gerenlere Saygı Duy!

Birde Onlar Varmış De Hicap İçinde
Hamzayı Düşün Ey İnanan
Göğsünden Dışarı Çıkan Mızrak Sanamı Saplandı
Kesilen Kulaklar Seninmiydi
Deşilen Yürek Seninmiydi
Çiğnenen Kalp Seninmiydi
Saygı Duy Ey İnanan
Zulümlere Göğüs Gerenlere Saygı Duy!

Bende Olmak İsterdim De
Bir Kılıçta Bana Vurulsaydı
Kopan Bir Başta Benim Olsaydı
Gören Bir Gözde Benim Olsaydı
Deşilen Bir Yürekte Ben Olsaydım

İyisimi Sen Beni Boşver
Ben Bana Bakayım, Sen Kendine Bak!