Saygı Şiiri - Dağlar Özügüç

Dünde kalanlar yarınlarına sahip çıkamıyorlar
Tutunamadıkları dalda hayat bulamıyorlar
Mesela siz bir sevda uğruna
Salkım söğüt olup eğildiniz mi hiç
Yada başı bulutlarda mağrur bir çınarken
Yapraklarınızdan dökülürcesine ağladınız mı
Düzlüğe çıkınca sizi aştığınız yokuşta unuttular mı
Çünkü ihtiyaç bittiğinde, muhabbet de biter.
Ama saygı yaşamdan uzun sürer
Bu uzun yolda ne istediğini bileceksin
Gizlenen gösterilmeyen hissettirilmeyen
Üstü örtülen hiçbir şeye kıymet vermeyeceksin
Şefkatin ne bir bedene nede bir nedene ihtiyacı yoktur
Dut ağacındaki bülbülden güle ne fayda
Merhamet duygunun yüreğidir
Yüreğinde inceden bir umut olmayana
Güvenmem ben bu uzun ince yolda