Niyaz.. Şiiri - İbrahim Zarifoğlu

Rabbim! sana saygılı olmalıyım! ..
Hep olmalıyız..
Bir arının çiçeğe olan sevgisinden
Yaman alev fışkıran güneş yüklü bir günde
dili kurumuş bir bedevinin
suya hasretinden daha muhtaç..
Okyanus dalgalarından daha fazla
Ve çölde kumlar sayısınca..
Evet Rabbim , sadece sana saygılı olmalıyım.!

Nimetlerin gerçek sahibi sensin.!
Herşeyin gerçek maliki
Ve herşeyin meliki
Sensin Rabbim..

Sana ulaşan binlerce yollar boyunca
Ve ciğerlere çekilen nefesler sayısınca
Bir âmâ’nın göze olan iştiyakı arzusuyla
Ve nice masum bakışlarca
Yarattığın varlıklar adedince
Sana şükretmeliyim özgürce.

Zamana hükmeden sensin
Zamanın hükmüne rıza gösteren sen.

Her şeyde seni görmeliyim
Rabbim! Her şeyde..
Yavrunun masumluğunda
Bir kuzunun şirinliğinde
Gökkuşağının renginde
Olayların sırlı gizeminde
Ruhumda seni terennüm etmeliyim
Yalnız Seni Rabbim.!

Sadece senden istemeliyim!
Nimetlerin Senden olduğunu
Otururken yürürken koşarken
Hep Seni hissetmeliyim..

Karanlık bir gece de simsiyah minicik karıncanın her şeyini gördüğünü
“Bir nefes sıhhatin” nice büyük değerlerden daha yüce olduğunu
Ve her şeyin senden geldiğini bilmeliyim
Bilmeliyim Rabbim.!

Sana bütün samimiyetimle gönlümü sunmalıyım Rabbim
Çünkü sen ancak gönüllere bakarsın
Senin huzurunda kimsenin kimseye üstünlüğü yoktur
Ve beyaz neyse siyah odur
Sana bedenim değil ruhumla
Özgürce uçmalıyım tutarak duaların kanatlarından
Özgürce..

Rabbim sana sonsuz saygılı olmalıyım
Nefeslerim var olduğu müddetçe
Ölmediğim müddetçe
“Can kuşu ten kafesinde durduğu müddetçe”
Ölüm ne ise Rabbim! ?
Ancak seni bilmeliyim.

Kasım..2010../İstanbul

.