Sayenizde Efendim Şiiri - Ali Adil Güneren

Sayenizde Sütçü İmam'ın torunu,
bekaretinden utanıyor.
Sayenizde efendim, sayenizde.
Yatalak Dedemi, yedi yıl bezleyip huzur bulan bizim moruğu,
'Huzurevi' ne koyduk..., relaks olduk sayenizde.

'Babana bile güvenmeyeceksin oğlum'...kaide oldu,
Ne açarız kapımızı yolcuya, ne koklatırız tuzumuzu,
'Tüyü bitmemiş binlerce yetim' var,...hepimizden alacaklı,
Nerde kaldı yoldan geçen öksüzlerin göz hakkı.

Irak'ta 'demokrasi' dağıtıyor, yeni bin yılın 'jandarma'sı! ..'
Dağılan yuvalar, hasta-sakat mazlum dolu
Telef olan aydınların sayısı, onbinlere ulaştı,
Dert etmiyoruz, bu gece komşulardan kaçı açtı?

Eskiden,
Eski çamlardan bardak oyulurdu,
Şimdilerde,
Pilastik enceksiyon makinası kullanılıyor
Rengarenk içecekler,
-bilmemne böceğinin özütü-, aromalı-suni kokulu,
dispozıbıl bardaklarla sunuluyor
Kişisel hijyenimize o kadar düştük ki sayenizde.....
Paylaşmıyoruz..... ne ekmeği,.. ne de bir yudum suyu.
Sayenizde efenim, sayenizde....

Sanal alem, sanal düşman, gübreli-hormonlu-GDO'lu gıdalar..
Çalış-kazan, çalış-kazan, ye-iç-yat-tüket,
Sanal zevkler-sanal avrat, internette sörf et..

Ölüm....gerçek, yalın hakikat.....
Ölüm....mecburi istikamet.....
Ölüm....şiire, kafiyeye uymayan Ölüm.....
(29 mart 2006 İst Sağ Müd Kriz Nöbeti)