Sayende Öğretmenim Şiiri - Atanur Savaş

Adın sıkça geçerdi evimizde,
Seni ilk anasınıfında gördüm.
Oyunlar oynadın bizle birlikte,
Isındık okul denilen yuvaya sayende.
Arkadaşlığı, paylaşmayı, renkleri,
Cisimleri, hayvanları, hayatı…
Öğrendik inan ki senin sayende.

Sınıflı olduk, “mini mini birler” dediler,
Çizgiler çizdik, harfler yazdık, okuduk,
Okumayı da yazmayı da öğrendik sayende.
Dersler varmış; Türkçe, Matematik, Hayat Bilgisi,
Resim’miş, Müzik’miş, Beden Eğitimi’ymiş…
Derken sen bizleri keşfettin, biz de seni…Sayende.

Vatanmış, milletmiş, bayrakmış büyük değerler,
Okul, eğitim, öğretim, sınav, heyecan…
Şiirler, öyküler, şarkılar…
Güzelliklerle birlikte büyüdük sayende

Her yıl yenilendi okul elbisem, küçülmüştüler,
Büyüdüğümü, okul açılırken anlardım,
Heyecanla, coşkuyla beklerdim tatil sonunu,
Arkadaşlarıma, sınıfıma, okuluma
Başımızda sen olacaksın diye adeta koşardım.
Gözlerinde parıltıları görür, nefesinle sıcaklığı yaşardım,
Atatürk olmuştun benim gözümde,
“Dur” dersen durur, “Koş” dersen koşardım,
Mutluydum, gururluydum senin sayende.

Kasım ayını senin ayın bilirim,
Atatürk’ü unutamam, Sarayburnu’nda tahta başında.
Sen, bizim sınıfın; sizler, bizim okulun başındasınız ya
Kalkınacak bu millet, bu yurt sayende.
Sana duygularımı yazdım,
Doğum gününüzdür 24 Kasım,
Kutlamak geldi içimden, öperim ellerinden.

Atanur SAVAŞ
Kasım 2008