Dünyanın kahrına gülüp geçerken
Acılar içinde kaldım sayende
Neşeler içinden neşe seçerken
Emsalsiz dert ile doldum sayende
Sayende ağladım belki ilk defa
Sayende anladım ne imiş cefa
Ne kadar kıymetli bir şeymiş vefa
Sayende öğrendim bildim sayende
Bam telim kırıldı çalmıyor sazım
Ne baharım kaldı ne kışım yazım
Dinmiyor yürekte çektiğim sızım
Gönlümü azaba saldım sayende
Keşke kezzap dökse idin yüzüme
Keşke ateş bassa idin gözüme
İnanmadın sen onca sözüme
Kahroldum, yıkıldım, soldum sayende
Kayıt Tarihi : 9.2.2014 02:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaya Ünver](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/09/sayende-87.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!