sAYende Şiiri - Gökhan Zincir

sardım… ince bir acıyı karla temizler gibi
yağmurun getirdiği toprak kokusuyla kutsar gibi kanayanları
dünümde cenin duruşu, tüyden bir koza
mucizeyle yaratılmış uyanışın yarı ölümüne dalar gibi
annemi ilk kez tanıdığım o anı hatırladım.

dindim… fırtınadan kopmuş rüzgarın suçsuz bir yüze değmesi gibi
sarp dağlardan savrulan küllerin huzuru gibi yangın sonrası
bunca sönmüşken… ve terk etmişken o kutup kentlerini
dört tarafı yalnızlıkla çevrili ıssız bir adaya yoldaş olur gibi
sürgüne düştüğüm o acemi anıları hatırladım.

14 Nisan’06