Yağmura dost oldum, kışa komşu
Ne yazım kaldı, ne bahar... Hepsi yok oldu.
Evet dediğinde dünya benimdi
İşte o an geldi, eridim yok oldum.
Gökkuşağı kardeşimdi, sayende oldu düşman
Önümde diz çöksende olacaksın çok pişman.
Baharla aramız iyiydi, şimdi uğramaz oldu.
Sonbahar hiç gelmezdi, Şimdi gidemez oldu.
Sen gittin gideli, güneşi bile göremiyorum
Gündüzleri özlüyordum, şimdi nefret ediyorum.
Sayende tatlı dillim sayende
Gözler önünde yok oluyorum, ölüyorum, sayende...
Kayıt Tarihi : 7.8.2005 23:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Doğan Kuzgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/07/sayende-16.jpg)
Saygılar..
TÜM YORUMLAR (1)