kaç sabah geçti kucağında kaldırımların
kaç sabah uyandım boşluğun ortasına
kucağımda işkence saatleri
birsıyrılış bekledim hep gözlerim ufuklarda
sözlerim ufuklarda hep seni söyledim
çisilçisildim yokluğunun üzerine
oysa incinmeni istemedim ben, üzülmeni asla
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta