Sayende Şiiri - Ahmet Tekin 2

kaç sabah geçti kucağında kaldırımların
kaç sabah uyandım boşluğun ortasına
kucağımda işkence saatleri
birsıyrılış bekledim hep gözlerim ufuklarda
sözlerim ufuklarda hep seni söyledim
çisilçisildim yokluğunun üzerine
oysa incinmeni istemedim ben, üzülmeni asla
bir hesaplaşma sadece bu iç gıcıklayıcı
kemiren, kudurtan bir hesaplaşma
bilirim sende istemezsin üzülmemi
ama hayalin harami
ama hayalin eşkiya
hep bir yanlarım eksiliyor
kaçıp giden birileri oluyor içimden
kayıp giden yıldızlarım gökyüzümden
sayende kasırgaya dönüşüyor zaman
vuruyor, bir o yandan bir bu yandan
sayende ortalarda biçareyim, avareyim, divaneyim
ve sayende tiryakiyim acıya
ne bir çığlık ne bir aman
tepkilerim susmaktan, düşmekten ibaret
için için yakanlara muhtacım artık
ve düşündükçe biraz daha düşüyorum kaldırımlara
göz göre göre yitip giden sevinçlerime bakmak düşüyor bana
bakmak düşüyor gözüme görünene
aleme ibret elaleme nisbet düşüyor bilyalarım
tanelerim, zerrelerim, heveslerim düşüyor kaldırımlara
ve artık sayende ilk ve son defa
yanmaksa yandım en alasından
kalmaksa bir başına, milyonlar ortasında
hadi tutsana elimi kaldırsana
çekip çıkarsana eteklerine
sarıp sarmalasana muhtac olanı