Üst kattan gelen dertli,türkülü ses
Uykumdan et beni
Et şimdi.
Ben bu kez
Sigarayı elimden atamıyorum.
Nefes,nefes çekip içime
Ben de derdini paylaşıyorum.
Paylaşmak istiyorum bu gece.
Albert Eınsteın'in dediği gibi
'Dünya önümüzde sonsuz bir sır gibi duruyor.
Nesnelerin içinde kim bilir ne derin gizler var? '
Üst katta çileli söyleyen
Ey,türkülü ses!
Söyle şimdi
Peki ya senin gizemin nedir?
Yüreğini dağlayan
O gizemli duygu
Bilimin hırpalanışı mıdır?
Ben de düşünüyorum onu.
İlimden bizi mahrum bırakanlar
Hatta uzaklaştırıp ayıranlar
Bizi sömürmek isteyenler
Ayaklar altına alıp ezenler
Ezenlerdir mutlaka.
Ey,türkülü ses!
Sen ve ben
Bilinçliyiz bu gece.
Bu türküyü duyurabilirsek herkese
Ölmekten,yok olmaktan kurtaracağız
Kurtaracağız ilimi elbette.
Ve bilim bizimle
Yaşayacak ve yaşatacak daima.
Ebediyen var olacaktır elbette.
Elbette,bu sayede...
Kayıt Tarihi : 16.12.2007 01:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!